എഴുതിരി വിളക്കിന്‍ നുറുങ്ങുവെട്ടത്തില്‍ നീ എന്നരികില്‍-
വന്നടുതത് എന്നന്നപോല്‍ ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നുവോ.
നിന്‍ കാര്‍കൂന്തലില്‍ നിന്നും അടര്‍ന്നു വീഴുമാം ജലകണങ്ങള്‍ നാസ ഗോപുര-
പടിവാതില്‍ തത്തി കളിക്കുമം ആ നിശാവേളയില്‍ ഒരു ദിവ്യ നിലാവ് ആയി-
എന്തിനകലനായ് എന്നിലടുത്തുവോ!
പ്രിയ സഗി തന്നകന്നു പോകുമം നിന്‍ ഗന്ധവും പേറി ദിശ- അറിയാതെഞാന്‍ അലയുന്നു ഇന്നും.
ഇലപൊഴിയും കാലത്തിന്‍ നൊമ്പരംപെറും ശിഗരങ്ങളില്‍ ചേക്കെറും-
ദേശാടന പക്ഷിയില്‍നന്നും അടര്‍ന്നു വീഴുമാം വര്ന്നശോഭായാം തൂവല്‍
മുക്കി ഞാന്‍ നിന്‍ രൂപം നീ പോലും അറിയാതെ സ്നേഹത്തിന്‍ സ്പടികതാളുകളില്‍ വരചെടുത്തി
നീയകന്ന നാളുകളില്‍ അവ വീനുടഞ്ഞതും ആ ചിത്ര പോട്ടുമായി-ഞാന്‍ ഇന്നുമലയുന്നു അറിയുന്നില്ലേ
നീ എന്‍ പ്രാണ സങ്കടം അതോ നീ അകന്നത്
എന്നോര്മകള്‍ മറന്നു കൊണ്ടോ
മന്തഹസത്തില്‍ നിന്‍ തത്ത-
മ്മച്ചുണ്ടില്‍ തത്തിക്കളിക്കും ക്സൃതിയും നിന്‍ നസാഗോപുര പടിവാതിലില്‍ കുളിര്‍മയം താമരമോട്ടുതന്‍
നിറവും എന്‍ മനസ്സില്‍ മിഴികള്‍ കൂബുമാം-നിമിഷഗണത്തില്‍ വന്നണയുന്നത് നീ അറിയുന്നില്ലയോ .
പിരിയും നാളുകളില്‍ നീ നല്കുമം വിരഹത്തില്‍ നൊമ്പരവും നിന്‍ ഓര്‍മയും പേറി
വര്‍ന്നങ്ങല് ചാലിച്ചെടുത്ത ചിത്രശലഭത്തിന്‍ തൂവല്‍ ചിറകുകള്‍
കവര്‍ന്നെടുത് സ്നേഹത്തിന്‍ വിധൂരമം ദേശം തേടി ദിശയറിയാതെ കലമറിയാതെ നിന്‍ രൂപം-
എവിടെയനന്നറിയാതെ അലയുന്നു ഞാന്‍ ഇന്നും.................
സ്നേഹ പൂര്‍വ്വം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ